A new online Math program: Blutick

This blog is a translation (hopefully not all too bad) of an original Dutch blog: https://jvremoortere.wordpress.com/2019/04/30/een-nieuw-wiskunde-programma-blutick/

Last january I had the privilige to attend a studytrip to London. Besides visiting several schools (Paddington Academy, Wren Academy) and attending a maths conference (Mixed Attainments Maths) , I also visted the BETT.

When preparing for my visit to BETT, I read an article in the BETT magazine about a new startup: Blutick. At the BETT I met and spoke with Rob Percival . We agreed that I would start using Blutick and share our findings with them.

And I have not regretted it for a single moment.

What is Blutick?

Blutick is an online math program. It offers unlimited practice material for a variety of math subjects. Sofar, that’s nothing new. Algebrakit, Numworx, DWO, Wiskunjetrainen etc do that as well (all are Dutch online math programs) . Most of these programs offer, like Blutick, per subject several levels (increasing in difficulty)

What makes Blutick so special?

Each subjects has the same screen layout:

On the left side you can find and browse through the offered subjects. Beneath the name Blutick on the top left corner, you’ll find that Blutick is orgnasised in four domains: Numeral, Algebra, Geometry and Statistics. As Blutick is still work in progess (a beta product), not all is filled.

In the main screen you will always find three parts:

  1. A instruction video related to the subject and level (video’s are not too long and are to the point).
  2. Next to it, is the worked example. In the screenshot above you can see that I have clicked a few steps already. The students have to click through the worked example as well, it’s not shown in full right away (which I like).
  3. Below the video and worked example it is up to the student to start working the the subject and level.

Here starts another feature which distinguishes Blutick from other programs: smart and usefull feedback! The program recognizes common misconceptions and frequently made mistakes and gives spot on feedback so the student knows what to look at to improve. Two examples :

Mark the use of colours: red is a real mistake/error. The yellow/orange is not completely wrong but has area to improve, student is not finished yet. I noticed that the feedback is still improving. While the number of users is growing, the programmers analyse the given answers by students an adjust, complement, improve the feedback.

Levels

Each subject has three levels. Sometimes six, but then the subject is split into a part I and a part II. In the level’s you will find a clear structure and increasing difficulty. With fractions for example:

Level 1: Adding fractions with the same denominator
Level 2: Adding fractions with different denominators
Level 3: Substracting fractions with different denominators

At this moment all fractions are single fractions. After multiplying and dividing single fractions follows the part where Mixed numbers come in, in the following order:

Level 1: Multiplying mixed number fractions
Level 2: Dividing mixed number fractions
Level 3: Adding and substracting mixed number fractions

This structure feels logical to my students. I see a learning curve is steeper then compared to the structure offered by my normally used method.

Compared to the UK, the curriculum in the Netherlands has a different order in which subjects are offered to students. When doing algebra fractions we came to the following level 3:

My first years (12/13yr olds) haven gotten into expanding double brackets, let alone, factorise them. That makes this level three impossible to make. This is no problem, though. You can plan tasks for students, and not only tasks, but you can also plan on levels within a subject.

The main advantage of this, is that with the quiz at the end of the task, the program takes into account which levels you had planned. Normally a quiz (of six questions) has two questions per level. But when only two levels are planned, the quiz now has three questions per planned level. There is only one condition: the student has to start the task from it’s task list and not via browsing through the menu on the left.

Teacher information

At our school (Ashram College) we and the students work with the google suite for education. The integration is ok, as excpeted. In Blutick you make a class, which gets a code. You can invite students or ask them to use the code provided to add them to your class. Per class you add tasks with deadlines. The tasks can be all levels, or not, that’s up to you.

In the Markbook you get an overview per class of all students and all planned tasks. The score you see, is based on the end quiz per subject.

Clicking on the ‘eye’ icon above a column give you the option to hide the colomn, which gives you a better overview (by removing old tasks form view). Per subject/task you can zoom in on more detail of the shown score.

In the details you can see how long the student has worked on the quiz, how many hints he/she used an how many mistakes haven been made. I don’t know the math to calculate the score, but take care. A score of 90 or higher is not a 9 out of 10 score! I’m still nog sure how to use this score.

There is also ‘management’ info from the students perspective.I’m not sure (as I am typing this) if the student has such an overview as well.

In this overview you see the planned tasks and how the student has been working on that task. Using the View full working you can look into all that the student has answered, including the received feedback. My students would like to be able to look into their old work as well, which is currently not possible (I think).

The third perspective on the results if from the task point of view.

All in all there is a lot of info you van use as a teacher to aid en support individual students and for next class preparation.

Our experiences so far.

For the most Dutch students the use of the English language was not so much of a problem. For the math specific terms (which are totally different inour language) I made a translation table.

For example:

What I have seen happening in my classroom is that the students made it through the fraction subject in 2/3rds of the time I normally use with similar classes. The use of Blutick aided the weak, average and strong student in the same amount as far as I can tell.

The combination of video (not much used though, see a little further in this blog) , worked example and direct /usefull feedback aids student enormously. Of the 28 students in my class, about 9 of them have done more then planned, mostly by self study on Blutick. I just had a fes check moments with them. By going through the double brackets and factorising they were able to do the level 3 fractions, mentioned earlier.

I started each lesson with a 5 to 10 minutes central discussion, based on the info I got from Blutick overviews. We worked out some examples, where I focused more on the strategies, the thinking steps and notation rules. Each week they made also some tasks on paper. Which is really needed for two reasons: writing uses different parts of your brain as compared to typing. This strenghtens their memory. Second: there are no hints and no feedback. So a little more struggle. Which is good, based on essential desirable difficulties.

What do students think? Based on a brief survey.

Do you watch the video?

(1= never, 5 = always)

Do you use the worked example?

( 1= never, 5 = always )

How userfriendly is Blutick?

(1= not at all, 5 = couldn’t be better)

Do you think that using Blutick is more efficient / do you learn better with Blutick then with a traditional method (book) ?

(1= not at all, 5 = couldn’t be better)

Describe what you like about Blutick.

In short: they like the feedback, the worked example, working in your own pace, the quiz to check for understanding, I learn faster, like working online.

Can you give Rob (Blutick) tips or advice to improve Blutick?

In short: a Dutch version would be appreciated, the feedback can be better (more related to made mistake), a notepad could be helpful, looking back into own work.

What’s next?

Next week, we’ll have a meeting with the math teachers (two otther math teachers have been using Blutick as well) to decide if we are going tp use Blutick next schoolyear and if so for what subjects. It doesn’t covers the whole curriculum, so an additional method is needed. Also, Blutick is great for strengthening skills. For developping a math mind (think like a mathematician) other resources are needed (like Don Steward of Resourceaholic)/

Working together with the Blutcik development team (Rob) is great. They respond quick and take your feedback serious. Several suggestions habe made it to the product as well. So keep up the good work guys (and girls?). You’ve won my appreciation.

Een nieuw wiskunde programma: Blutick

Afgelopen januari had ik het voorrecht om mee te mogen op een studiereis naar London. Naast het bezoeken van een aantal scholen (Paddington Academy, Wren Academy) en een wiskunde conferentie (Mixed Attainments Maths) waar ik al eerder blogs over schreef, heb ik ook de BETT bezocht.

In de voorbereiding daarop zag ik een klein artikel in het BETT magazine over een startup bedrijf Blutick. Op de beurs heb ik de oprichter, Rob Percival ontmoet en gesproken. We hebben daar afgesproken dat ik met de beta versie aan de slag zou gaan in mijn klas(sen).

En daar heb ik nog geen seconde spijt van gehad!

Wat is Blutick?

Blutick is een wiskunde programma. Het programma biedt op tal van onderwerpen een onbeperkte hoeveelheid oefenmateriaal. Nu is dat op zich niet nieuw. Algebrakit, Numworx, DWO, Wiskunjetrainen etc bieden dat ook. De meesten van dit soort programma’s bieden daarin, net als Blutick, per onderwerp ook meerdere niveau’s.

Wat maakt Blutick dan bijzonder?

Ieder onderwerp is op een zelfde manier opgebouwd:

Aan de linkerkant vind je de verschillende onderwerpen. Onder de naam Blutick linksboven zie je dat er een numeriek deel is, een algebra deel, een meetkunde deel en een statistiek gedeelte. Nog niet alles is gevuld (het is een beta product). In het grote scherm zit altijd de drie indeling:

  1. Een uitleg video over dit onderwerp en passend bij dit niveau (level).
  2. Daarnaast staat een uitgewerkt voorbeeld bij dit level. Ik heb in het voorbeeld hierboven al een aantal stapjes doorgeklikt, het uitgewerkte voorbeeld staat er niet al in één keer. De leerling moet er stap voor stap doorheen.
  3. Onder deze uitleg en het voorbeeld staat de opgave voor de leerling om te oefenen. De leerling gaat in stapjes aan het werk.

En dan komt een mooie toevoeging wat Blutick in mijn ogen nog verder onderscheidt van andere programma’s: intelligente feedback. Het programma herkent een aantal veel voorkomende fouten en geeft op basis daarvan gerichte feedback terug. Een tweetal voorbeelden:

Op het kleur gebruik is ook gelet: rood is een echte fout, oranje/geel is niet helemaal fout maar ook niet helemaal goed. Wat mij is opgevallen, is dat de feedback nog steeds in ontwikkeling is. Naarmate Blutick meer gebruikt wordt, analyseren de makers de gegeven (foute) antwoorden en breiden op basis daarvan de feedback uit.

Niveau’s en opbouw

Ieder onderwerp kent minstens drie niveaus. Soms ook zes, dan is het onderwerp opgedeeld in een deel I en een deel II. In de levels is een duidelijke opbouw zichtbaar. Bij het optellen en aftrekken van breuken is dat bijvoorbeeld:

Level 1: Gelijknamige breuken optellen
Level 2: Ongelijknamige breuken optellen
Level 3: Ongelijknamige breuken aftrekken

In eerste instantie is dat allemaal nog zonder helen in de opgave (niet in de uitkomsten). Pas bij het onderdeel Mixed numbers komen de helen erbij, in de volgorde:

Level 1: Vermenigvuldigen van ongelijknamige breuken met helen
Level 2: Delen van ongelijknamige breuken met helen
Level 3: Optellen en aftrekken van ongelijknamige breuken met helen

Ik merk dat mijn leerlingen dit prettig vinden en ik merk dat de leercurve steiler is dan hoe ik het altijd deed (optellen gelijknamig zonder helen, met helen, ongelijknamig zonder helen, met helen, vermenigvuldigen zonder helen, met helen etc.

De praktijk laat ook zien dat de opbouw van het curriculum in Engeland een andere volgorde kent, in vergelijking van die in Nederland. Bij het onderdeel letterbreuken komt al vrij snel het volgende terug:

Mijn brugklassers die nu met breuken bezig zijn, hebben het wegwerken van dubbele haakjes, laat staan het ontbinden ervan, nog helemaal niet gehad. Dat is geen bezwaar voor het inplannen van taken, je kunt namelijk op level niveau inplannen.

Het voordeel hiervan is dat bij de afsluitende quiz per onderwerp rekening gehouden wordt met de ingeplande levels. Normaal bestaat een quiz uit zes vragen: twee per level. Plan je echter twee levels in, dan krijg je drie vragen per level in de quiz. Op één voorwaarde: de leerling moet dit onderdeel starten vanuit zijn/haar taak overzicht en niet vanuit het browsen door de inhoud.

Docenteninformatie

Als docent maak je klassen aan en deel de de klascode met de leerlingen. De integratie metGgoogle (classroom) is standaard gewoon mogelijk en dat werkt voor ons prima. Vervolgens kun je taken per klas aanmaken en daarbij deadlines aangeven.

In het Markbook zie je een totaal overzicht van alle leerlingen en alle taken, met daarbij de score op de eindquiz per onderdeel.

Je hebt de mogelijkheid met het ‘oogje’ om bepaalde onderdelen uit je overzicht te halen. Per onderdeel kun je nog inzoomen naar detail informatie over de gemaakte quiz.

Per leerling zie je hoe lang hij/zij met de quiz is bezig geweest , hoeveel hints gebruikt zijn en hoeveel fouten zijn gemaakt. De exacte formule om de eindscore te berekenen ken ik niet, maar hier moet je niet blind staren op een score van > 90 is in orde. Dan kunnen er nog best veel hints gebruikt zijn of fouten zijn gemaakt, ik ben er nog niet helemaal uit of ik met deze eindscore ergens een grens wil leggen en of ik deze wil gebruiken.

Behalve naar een klas, kun je ook naar een leerling kijken.

Je zit hier van één leerling een overzicht van alle taken. Je kunt per taak ook naar alles kijken wat een leerling heeft ingevuld (en wanneer) via de View full working . Je ziet dan ook welke feedback hij/zij heeft gehad.

Behalve vanuit de leerlingen en de klas kijken, is er ook nog de blik vanuit de taak/ taken.

Al met al behoorlijk wat ‘management’ informatie die je als docent kunt gebruiken bij het begeleiden van individuele leerlingen of als voorbereiding op je volgende les.

Ervaringen

Het feit dat het programma in het Engels is, hebben mijn vwo leerlingen niet als belemmerend ervaren. Ook de havo klas kon er prima mee werken. Wel heb ik een kleine vertaal tabel gemaakt voor de vakspecifieke termen.

Voorbeeld:

Sommige leerlingen hadden Chrome standaard op ‘vertalen’ gezet. Dat levert soms wat gekke zinnen op en bij de uitwerkingen van de uitgewerkte voorbeelden verscheen daardoor soms ook wat programmeer taal. Advies: gebruik gewoon Engels.

Wat ik heb zien gebeuren is dat ik in 2/3 van de normale tijd leerlingen op het gewenste eindniveau heb zien komen. Die winst zie ik bij de zwakkere leerlingen, bij de gemiddelde leerlingen en bij de snelle/goede leerlingen.

Alle drie de groepen profiteerden van de combinatie: video, voorbeeld en directe feedback. Van de 28 leerlingen uit mijn klas zijn er 9 ook verder gegaan dan nu de lat lag: zij zijn met dubbele haakjes en ontbinden doorgegaan zonder al te veel begeleiding van mij als docent (op een aantal check momenten na). Zij (brugklassers) zijn nu zelfs in staat om de opgave zoals die wat plaatjes hierboven in Level 3 letter breuken te maken.

Ik ben iedere les gestart met een centrale start van 5 – 10 minuten op basis van de resultaten die ik gezien had. Met voorbeeld opgaven, aangeven wat belangrijk is, welke denkstappen erbij horen, welke strategie je kunt gebruiken etc. Daarna maakten de leerlingen in hun schrift nog twee opgaven van het bord. Eén keer per week heb ik nog opdrachten op papier gegeven die ze ook op papier moesten maken. Dat is wel een vereiste merk ik: op papier sommen maken ervaren leerlingen heel anders dan digitaal, plus de feedback ontbreekt, dus er wordt iets meer geworsteld (desirable difficulties), wat goed is!

En wat vinden leerlingen? De resultaten van een korte enquête:

(1= nooit, 5 = altijd)
(1= nooit, 5 = altijd)
(1= helemaal niet, 5 = helemaal top)
(1 = helemaal niet. 5 = absoluut)

Hoe verder?

Volgende week zitten we met de sectie bij elkaar. Behalve in mijn klas, zijn twee collega’s ook in hun klassen aan de slag gegaan met Blutick. We gaan onze ervaringen delen en dan overleggen of we voor komende schooljaar Blutick gaan aanschaffen. Een prijsopgave moeten we nog krijgen. Het zal niet voor het hele curriculum kunnen, dus er zal een methode naast moeten bestaan. We gebruiken nu een combinatie van de stercollecties van VO content met Math4all. Ik vermoed dat de combinatie best goed kan werken.

Het samenwerken met de makers is heel fijn, we liepen regelmatig ergens tegenaan. Rob en zijn team reageren dan adequaat en snel. Ook verschillende suggesties voor verbeteringen zijn doorgevoerd in het beta product.

Een formatieve werkvorm: My favorite no.

Afgelopen maandag was het RTL4 programma EditieNL te gast op onze school (het Ashram College in Alphen aan den Rijn) en in mijn wiskunde les. De aanleiding waren twee artikelen in het AD over de ‘doorgeslagen toetscultuur’ en ‘formatief evalueren’ :

De uitzending van EditieNL , waarin ook leerlingen van ons te horen zijn over formatief evalueren, is hier terug te zien:

https://www.rtlnieuws.nl/editienl/laatste-videos-editienl/video/4670786/leerling-komt-om-toetsen

Naar aanleiding van deze uitzending heb ik een paar vragen gekregen omtrent de werkvorm die ik hier inzette. Deze werkvorm heet: My favorite no. Niet zelf bedacht uiteraard maar wel een werkvorm die ik graag inzet in mijn les. Ik heb deze opgepakt vanuit de volgende video.

Formatief evalueren gaat over doelgericht leren. Leren van fouten is daarbij voor mij (en hopelijk inmiddels ook voor mijn leerlingen) een natuurlijk proces. Een proces dat je bewust en doelgericht kunt stimuleren in je leslokaal.

Wat ik doe, is een kleine opdracht geven. In de les die opgenomen is, was dat een opgave voor het optellen, en een opgave voor het vermenigvuldigen van ongelijknamige breuken met helen. Het voortraject was dat de leerlingen dit al beheersen voor ongelijknamige breuken zonder helen en de afgelopen les bezig geweest zijn geweest met het rekenen met helen erbij.

De vraag voor mezelf was: hoe ver zijn ze daarmee en waar lopen ze tegen aan? Wie staat waar, zonder specifiek dat op leerling niveau te willen monitoren, maar meer als leermoment voor de hele klas.

Bij het ophalen kijk ik naar de gemaakte fouten en ik zoek eigenlijk naar twee dingen:

  • Welke fout komt vaak voor?
  • Welke bekende mis-conceptie vind ik terug? Dat zou in dit geval kunnen zijn: een fout in het gelijknamig maken, of de helen niet (goed) terug in de breuk zetten. Deze mis-concepties heb ik in de voorbereiding op mijn netvlies gebrand.

Uit de fouten kies ik het liefst twee antwoorden op basis van bovenstaande, die laat ik zien aan de klas en waarna ik leerlingen in tweetallen laat nadenken en discussiëren of ze de fout kunnen vinden. Die discussie verplaats ik vervolgens naar een klassikaal gesprek. Ik stimuleer daarbij het gebruik van vaktaal in de analyse naar waar de fout zit, en hoe je de fout kunt herstellen/voorkomen. Ik geef ook altijd aan wat er (ook in de foute uitwerking) wel goed is gegaan. De antwoorden zijn anoniem (en als er een naam op staat, vouw ik die om), waardoor het ook veilig is voor leerlingen.

Hier hebben zowel de goede als de minder goede leerlingen baat bij:

  • De goede leerlingen, die de vraag in eerste instantie wellicht goed hadden gaan een analyse fase in en moeten vanuit hun analyse leren verwoorden wat ze constateren en gaan uitleggen hoe het wel moet. Dit verdiept hun leren en begrip van de lesstof;
  • De minder goede leerling, die de vraag wellicht fout had, of daar nog niet zo zeker over was, krijgt het denken te horen wat geleid heeft tot het maken van de fout. Dit denken expliciet maken helpt hen hun eigen gedachten te ordenen en geeft daarmee ook een handvat om de juiste strategie een goede plek te geven.

Na deze klassikale bespreking geef ik nog één opgave op het bord voor leerlingen om in het schrift te maken. Een verwerkingsmoment die met name gericht is op de leerlingen die hier nog echt wat te leren hadden en een extra oefening voor de snelle/goede leerling (inslijten/automatiseren). Deze stap lukt het beste als het een vaardigheid betreft is mijn ervaring. Een kennisvraag leent zit daarbij denk ik wat minder, maar daar ontbreekt even mijn ervaring om daar een onderbouwde uitspraak over te doen.

Het is niet altijd zo dat dit proces altijd binnen één les plaats vindt. De vraag stel ik soms ook als een soort Exit ticket aan het einde van de les. Dan bestudeer ik thuis de resultaten en bereid mijn volgende les hierop voor. Vaak doe ik dat bij onderwerpen waarbij het begrip van een nieuw concept wat complexer is.

Je kunt deze werkvorm op papier doen, handig als je ook iets van een projector hebt. Digitaal kan ook met apps als Nearpod en Goformative bijvoorbeeld. Hierbij kun je makkelijk antwoorden van leerlingen verzamelen op op het bord laten zien.

Verder lezen kan bijvoorbeeld in dit stappenplan (Engelstalig)