Les krijgen zonder cijfers: wat vinden de leerlingen er van?

Begin december ben ik begonnen in één brugklas mavo/havo met het lesgeven zonder cijfers.  We zijn nu samen een dikke twee maanden onderweg in dit avontuur en hebben zo drie hoofdstukken doorlopen. Een mooi moment om met elkaar te evalueren en te kijken waar we nu staan.

Daarvoor heb ik met google forms een enquête opgesteld en deze door de leerlingen laten invullen. Bij veel vragen heb ik de leerlingen op een 5 punts schaal van veel minder – veel meer hun mening gevraagd.

Omdat inzicht in je beheersing van de te leren vaardigheden centraal staat bij het leren zonder cijfers (althans in de aanpak die ik nu gekozen heb), was het voor de hand liggend om te vragen of ze daar nu minder of meer inzicht in hebben.

Bij 70% is dat inzicht meer dan voorheen. Slechts 17% geeft aan minder inzicht te hebben. Fijn om dat terug te zien. Dit was ook één van de doelen.

Of ze denken dat het docent ook beter door heeft wat ze al wel en niet kunnen, is het beeld ietsje genuanceerder. Op zich vreemd omdat ik als docent voornamelijk de vaardigheid heb bijgehouden en met hun steeds heb gedeeld.  Een merendeel denkt (gelukkig) dat ik hun vaardigheid ook beter weet. Hier is nog wat winst te behalen voor me.

Hoe zit het met de motivatie van de leerlingen bij deze aanpak?

 

Bij motivatie is er een 43% die meer motivatie heeft en slechts 9% heeft minder motivatie.  Blijkbaar is er ook nog een grote groep bij wie het m.b.t. de motivatie nog niet veel uit maakt. Als het gaat om meer of minder leren is er niemand die denk nu minder te leren.  Een ruime 50% vind, dat hij/zij nu meer leert.

Tot nu toe allemaal signalen die bevestigen dat het geven van geen cijfers meer oplevert en niet een negatief effect heeft. En dat is erg fijn om te zien en horen van ze.

Toch zijn er ook vragen waar de winst nog niet zichtbaar is en dat gaat over het huiswerk:

Als ik er over nadenk, verbaast me dat niet. Het beoordelen of een leerlingen een vaardigheid beheerst en in welke mate is een activiteit die voornamelijk nog bij mij ligt als docent. Ik toets veel formatief, laat leerlingen feedback op elkaar geven en ben bij het laatste hoofdstuk begonnen met een invulblad, waar de leerling zelf ook zijn mate van vaardigheid moet bij houden. Uiteindelijk ben ik het nog steeds die het eind oordeel geef. Wat ik nastreef is dat leerlingen al veel eerder en met name ook zelf in staat zijn om hun eigen vaardigheid vast te stellen. Dat begint in mijn ogen bij het goed en kritisch nakijken van je eigen werk. Daarbij moet je ook weten aan welk niveau je werk moet voldoen om te bepalen of je iets niet, een beetje of goed beheerst.

Dat is een mooi punt voor mij om met hun te bespreken en gezamenlijk te kijken hoe we hier een stap in kunnen zetten en voor de leerlingen om aan te geven wat zij daarvoor nodig hebben.

De evaluatie heeft met een aantal leerlingen ook individueel goede gesprekken op geleverd, misverstanden uit de weg geruimd en wederzijds vertrouwen vergroot.

Het geeft mij en de klas weer vernieuwe energie om op de ingeslagen weg door te gaan.

De resultaten van de totale enquete vind je onder deze koppeling.